Przypadkowa notka nr.3

Następny fragment mojej innej historii. To w sumie taki zarys końca opowiadania. Dajcie znać czy Wam się podobało, czy wyszło do bani (jak moim zdaniem). Więc zapraszam. 

**************************************************

[...] Musiałam się z nim zobaczyć. Nie mogłam tak wyjechać bez pożegnania. 

-Rose? Chciałaś mnie widzieć?

-Tak. Chodź. 

Stanęliśmy przed wejściem do pociągu. Złapałam jego dłonie w swoje i spojrzałam mu w oczy. 

-Wyjeżdżam...

-To wiem. Jedziesz do cioci na tydzień. 

-Nie Mike. Ja... Wyjeżdżam na zawsze...

-Co...? Jak to...? Dokąd...?

-Do Kanady... 

-Dlaczego mi nie powiedziałaś?

-Nie chciałam cię martwić przed czasem...

Spojrzałam w ziemię. Ujął mój podbródek i zmusił, żebym na niego spojrzała. 

-Nie wyjeżdżaj...

-Muszę. 

-Nie wytrzymam bez ciebie...

-Nie mów tak Michael. Dasz sobie radę. 

-Powiedz, że mnie nie kochasz, to dam ci spokój. 

Nie mogłam... Kochałam go najbardziej na świecie. Zbliżył się i delikatnie mnie pocałował. Z oczu pociekły mi łzy. Złapałam kurczowo jego koszulę. Płakaliśmy oboje. 

-Prosze... Zostań... Nie zostawiaj mnie...

-Daj mi odejść. Tak będzie najlepiej...

-Nie opuszczaj mnie... Proszę... 

-Nie opuszczę... Zawsze będę tutaj- dotknęłam jego serca- Z każdym uderzeniem bedziesz czuł moją obecność... I to jak bardzo cię kocham... Żegnaj Michaelu Josephie Jacksonie... Byłeś najlepszym, co mnie spotkało...

Wzięłam walizkę do ręki i wsiadłam do pociągu. Zaczęłam płakać coraz mocniej. Skulilam się na siedzeniu. 

-Wszystko sie ułoży... Zobaczysz- szepneła mama i pogłaskała mnie po głowie. W zaparowanej szybie mignęła mi ostatni raz jego sylwetka. Ja wyjechałam, moja miłość została...

[END]